ویل دورانت در مورد حجاب اینگونه می گوید:
ویل دورانت میگوید : " خودداری از انبساط ، و امساک در بذل و بخشش بهترین سلاح برای شکار مردان است . اگر اعضای نهانی انسان را در معرض عام تشریح میکردند توجه ما به آن جلب میشد ولی رغبت و قصد به ندرت تحریک میگردید . مرد جوان به دنبال چشمان پر از حیا است و بی آنکه بداند حس میکند که این خودداری ظریفانه از یک لطف و رقت عالی خبر میدهد "
مولوی ، عارف نازک اندیش و دوربین خودمان مثلی بسیار عالی در این زمینه میآورد ، اول درباره تسلط معنوی زن بر مرد میگوید :
زین للناس حق آراسته است |
زانچه حق آراست چون تانند رست |
چون پی یسکن الیهاش آفرید |
کی تواند آدم از حوا برید |
رستم زال ار بود ، وز حمزه بیش |
هست در فرمان اسیر زال خویش |
آنکه عالم مست گفتارش بدی |
کلمینی یا حمیرا میزدی |
آنگاه راجع به تأثیر حریم و حائل میان زن و مرد در افزایش قدرت و محبوبیت زن و در بالا بردن مقام او و در گداختن مرد در آتش عشق و سوز ، مثلی لطیف میآورد : آنها را به آب و آتش تشبیه میکند ، میگوید مثل مرد مثل آب است و مثل زن مثل آتش ، اگر حائل از میان آب و آتش برداشته شود آب بر آتش غلبه میکند و آنرا خاموش میسازد ، اما اگر حائل و حاجبی میان آن دو برقرار گردد مثل اینکه آب را در دیگی قرار دهند و آتش در زیر آن دیگ روشن کنند ، آنوقت است که آتش آب را تحت تأثیر خود قرار میدهد ، اندک اندک او را گرم میکند و احیانا جوشش و غلیان در او به وجود میآورد ، تا آنجا که سراسر وجود او را تبدیل به بخار میسازد .